یک چیزهایی هست که باید باشد تا داستان ساخته شود. داستان که همین طور یلخی ساخته و روایت نمیشود.
باید کلمه به کلمه زندگی کرده باشی و خودت را برداری ببری توی آن فضا که میخواهی روایتش کنی یا اینکه آنقدر خوانده باشی که فضاسازی را طوری انجام بدهی که مخاطب هم خودش را آنجا احساس کند. این کلام که با داستان نوشتن، باید فضا یا شخصیت یا روایتی به جهان اضافه شود، زیادی درست است. یعنی اگر داستانی که نوشته میشود، نتواند در ذهن چند مخاطب حداقل شخصیتی را بسازد و ماندگار کند، ول معطل است!
فیالواقع فضاسازی و شخصیتپردازی گام به گام و دوش به دوش هم پیش میروند در داستان. هر فضایی نوشتن ندارد و هر آدم اسمداری توی داستان هم شخصیت نیست! آنقدر جزییاتش زیاد است که فقط با تمرین نوشتن میشود به آن رسید.